روز دهم سپتامبر مصادف با نوزدهم شهریور به عنوان روز جهانی پیشگیری از خودکشی نامگذاری شده است. این نامگذاری به طور مشترک از طرف سازمان جهانی بهداشت و مجمع بین المللی پیشگیری از خودکشی، در پاسخ به مشکلات روزافزون پدیده خودکشی در سطح جهانی، طرح ریزی گردیده است.
تقریبا 800000 خودکشی، به طور سالانه در سراسر جهان اتفاق می افتد و برآورد شده است که حداقل 6 نفر به طور مستقیم تحت تاثیر مرگ ناشی از خودکشی هر نفر قرار می گیرند. شاخص خودکشی منجر به فوت در سال 96 در کشور پنج و یک دهم بوده است.
خودکشی یکی از مهمترین مشکلات سلامت عمومی است که پیامدهای گسترده اجتماعی، عاطفی و اقتصادی دارد و به عنوان اورژانس روانپزشکی و روانشناسی بالینی مطرح است؛ افکار آسیب به خود یا اقدام به رفتار خودکشی در تمامی سنین در هر شرایط مکانی و زمانی اتفاق می‌افتد که باید توسط خود فرد، سایر اعضای خانواده و دوستان و آشنایان جدی گرفته شود.
مهمترین اصل در پیشگیری از خودکشی آموزش خودمراقبتی به عموم مردم است. افکار و اقدام به خودکشی اغلب به دنبال افسردگی و یا یک بحران به وجود می آید و یکی از مولفه های اصلی در هر بحرانی موقتی و زودگذر بودن آن است. افکار خودکشی قابل بررسی و درمان هستند و افراد می‌توانند با مراجعه به پزشک و روانشناس مراکز جامع سلامت از خدمات مشاوره و آموزشهای روانشناختی به منظور مدیریت افکار خودکشی استفاده نمایند.