کودکان هدیه های خداوند هستند و لبخند و شادی آنها بهار زندگانی است.

کودکی مهم ترین و حساس ترین مرحله رشد، شکل گیری شخصیت و هویت انسان است، سلامت جسمی، روانی و عقلی انسان و در بعد وسیع تر، سلامت جامعه، وابستگی عمیق و غیر قابل انکاری به چگونگی و کیفیت این دوره از زندگی هر فرد دارد.

خوشبختانه امروزه با توجه به توسعه بهداشت، مراقبت و آگاهی جهانی، کودکان بیشتری زنده می مانند که حمایت از سلامت و کیفیت زندگی آنان اولویتی انکارناپذیر است، محدودیت‌ های جسمی و روند رو به رشد عقلی کودکان ایجاب می ‌کند که حمایت‌ های خاص و مراقبت‌ های ویژه ‌ای برای این گروه سنی مدنظر قرار گیرد.

پ‍ژوهش های علمی، اهمیت ترویج رشد سالم در دوران اولیه کودکی را ثابت کرده و نشان می دهد که برنامه های مبتنی بر توجه کامل به رشد اولیه کودک، فرصت فوق العاده ای برای اجتناب از مشکلات رشد و تکامل ارائه می کند و به این وسیله منافع بلند مدتی را برای فرد و جامعه ارمغان می آورد، این در حالی است که حدود 1400 سال پیش در آموزه های دین مبین اسلام در آیات و روایات مستند، اهمیت توجه به سنین آغاز کودکی و نیز تربیت صحیح فرزندان و تعامل مثبت با ایشان مشهود است، به طوری که بخش مهمی از سیره عملی رسول گرامی اسلام (ص) و ائمه معصومان(ع) به امر مهم اشاره دارد.

برنامه های مراقبت و تکامل ابتدای کودکی، سبب بهبود وضعیت عدالت می شود و با فراهم آوردن آغازی منصفانه برای کودکان، این امکان به وجود می آید که بی عدالتی های اجتماعی، اقتصادی و جنسیتی مرتبط تعدیل گردند.