| نام و نام خانوادگی معاون: عباس رضائیان زاده پست مربوطه: معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز و رئیس مرکز بهداشت استان مدرک تحصیلی: دکتری تخصصی اپیدمیولوژی وظایف محوله: کلیه امور مربوط به معاونت بهداشت دانشگاه کلیه وظایف معاونت: کلیه امور مربوط به معاونت بهداشت در شیراز و شهرستان ها |
 |
-رئیس شبکه بهداشت و درمان شهرستان کازرون: ۱۳۸۰-۱۳۷۶.
-رئیس اداره کنترل کیفیت غذا دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز ۱۳۸۲-۱۳۸۰.
-مدیر بیمارستان نمازی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز: ۱۳۸۳-۱۳۸۲.
-رئیس بیمارستان نمازی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز:۱۳۸۷-۱۳۸۶.
- عضو هیات علمی گروه اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز، از ۱۳۸۷ تا کنون
-رئیس گروه اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز: ۱۳۹۵-۱۳۹۰.
- استاد تمام گروه اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز، از شهریور ۱۳۹۲ تا کنون
-عضو مرکز تحقیقات گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز.
-عضو مرکز تحقیقات علوم بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز.
-معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز:۱۴۰۰-۱۳۹۸.
-معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز و رئیس مرکز بهداشت استان: آبان ۱۴۰۰ تا کنون
-مشاور و نماینده تام الاختیار رئیس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز در امور شبکه های بهداشت و درمان استان: آذر ۱۴۰۰ تا کنون
دکتر سعید نمکی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با توجه به این که اخیراً در بعضی از سایت ها و شبکه های اجتماعی مواردی پیرامون توصیه به مداخلات طب سنتی در درمان بیماری COVID19 مطرح و مورد بررسی و نقد قرار گرفته است، پیامی صادر کرد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شیراز به نقل از وبدا، در متن این پیام آمده است:
به نام خدا
اخیراً در بعضی از سایت ها و شبکه های اجتماعی مواردی پیرامون توصیه به مداخلات طب سنتی در درمان بیماری COVID19 مطرح و مورد بررسی و نقد قرار گرفته که لازم دیدم موارد ذیل را به استحضار صاحبنظران حوزه سلامت برسانم .
1- طب سنتی و مکمل جزء تفکیک ناپذیر تاریخ علوم پزشکی جهان و دیرینه طب ممالک کهن همچون چین، هند و ایران زمین است و عدم توجه به این گذشته افتخارآمیز و غفلت از مبانی علمی، منطقی و کاربردی آن در شرایطی که طب مدرن در جنبه هائی از بیماری های نوپدید و صعب العلاج در جهان نیازمند ورود طب مکمل می باشد یقیناً از دست دادن فرصت های ارزشمند در تاریخ کشورهاست .
بی تردید در هجمه بی وقفه و درمان ناپذیر ویروس کرونا کشور چین از کلیه ظرفیت ها به خصوص گیاهان دارویی و شیوه های دیگر طب سنتی و جایگزین نیز در کنار روشهای مدرن بهره برد که مشاور طب سنتی اینجانب با مکاتبات و مذاکرات با دانشمندان چینی، گزارشی از اثربخشی این روشها ارائه کرد که توصیه شد پزشکان و دانشمندان طب سنتی در دانشگاههای علوم پزشکی کشور در کنار دیگر متخصصین بالینی و علوم پایه در امور تحقیقاتی بیماری که سرشار از موارد شگفت انگیز جدید بود فعالیت نمایند .
این بدان معنا نیست که :
اولاً : می توان تنها استفاده از طب سنتی چنین بیماری پیچیده و پرتلاطمی را بدون بهره گیری از شیوه ها و تجارب صاحبنظران پزشکی نوین جهان علاج نمود.
ثانیاً: اگر قرار باشد دانشمندان طب سنتی و مکمل در کنار متخصصین پزشکی مدرن با هم افزائی عالمانه به جبنه های تحقیقاتی و درمانی بیماری بپردازند، این عرصه جایگاه شیادان بی سواد و عوامفریبی نیست که با پوشش طب اسلامی و ایرانی سالها بر جان و مال مردم بیرحمانه تاخته اند و نابخردانه با پایمالی عرصه خرد و دانش پزشکی کشور و حتی به آتش کشیدن مستندات مرجع علمی و بین المللی علوم پزشکی و رفتارهای هنجارشکنانه موجبات وهن دین و علما را فراهم نموده اند.
این گروه کم خردتر و رسواتر از آنند که بتوانند حتی در ساده ترین شرایط به عرصه آیند چه رسد به اوضاع پیچیده کنونی که دانشمندان و صاحبنظران جهانی معتقدند با عزمی جهانی و تلاش عالمانه شبانه روزی باید به این پدیده از مرحله شناخت و پیشگیری تا مراحل دارو، ساخت واکسن و درمان بیماری در کنار هم بپردازند .
همانا با تاریکی جهل و خرافه نمی توان بر ظلمت بیماری نوپدید فائق آمد که بقول حافظ:
صحبت حکام ظلمت شب یلداست
نور ز خورشید جوی بو که برآید
ثالثاً : امروز خدمات دانشمندان و دانش پژوهان رشته های مختلف از قبیل طب گیاهی، طب سوزنی، رایحه-درمانی، طب فیزیکی و دیگر رشته های طب مکمل که از متخصصین برجسته علوم پزشکی جهانند در کنار صاحبنظران طب مدرن دست آوردهای اعجاب انگیز و روشهای موثری را در پیشگیری و درمان بیماریها خلق کرده است که در کشور ما نیز ضروریست با استفاده از این ظرفیت و همکاری عالمانه دانشمندان دو حوزه و تمرکز بر تحقیقات و آزمایشات بالینی، فرمولاسیون و ساخت داروهای طبیعی و تدوین پروتکل ها و روشهای درمانی مورد قبول کلیه دانشمندان صاحب نام کشور مدل موفق و حکیمانه ای از هم اقرائی دوعرصه مهم فراهم آید.
بی تردید نزدیکی و هم گرایی عالمانه بین صاحبنظران دو حوزه در دانشگاه های علوم پزشکی کشور می تواند حفره ها و گسست هایی که جایگاه رویش و رشد کلاهبرداری است را پر کند و مردم را نیز از شر خناسان عوام فریب برهاند. انشاء الله